De duikclub die er wel was maar nooit officieël heeft bestaan
Hoe Leuk kan het zijn als je diverse hobby’s met elkaar kunt combineren. Zelf doe ik dit al een tijdje met Zwemmen en postzegels verzamelen met zwemmen als thema.
Zo vond ik laatst op Marktplaats een ansichtkaart uit 1968 met daarop een afbeelding van het zwembad De Bercken in Reuver. Voor een klein bedrag deze aangeschaft en op facebook geplaatst in de groep “doe bus pas eine Ruiverse as..” met de vraag of iemand zich herkende op deze foto.
Dit leverde 2 reacties op van personen die zich herkenden. De eerste was Theo Verhaagh die zichzelf herkende als de middelste van de drie jongens op de rand van het zwembad. Hij durfde toen nog niet in het diepe te springen want hij kon alleen watertrappen volgens eigen zeggen.
De tweede reactie kwam van Peter Simons, de jongen rechts bij het trappetje, en die vertelde gelijk over een duikclub die er toen was. De Jongen die van de Hoge plank gaat is waarschijnlijk Peter van de Kerkhof of Jan Huijbers.
Mijn interesse was gewekt en ik vroeg hem dan ook om hier een verhaal over te schrijven, waar ik dan weer een artikel voor de zeumer van kon maken. Hieronder volgt zijn verhaal.
Graag voldoe ik aan het verzoek van Frits Hebben om een verhaal te schrijven over de “schoonspringclub Oppe Ruiver” mede naar aanleiding van een ansichtkaart waarop een van de zweefvluchten wordt uitgevoerd door een van de leden van deze “club” gemaakt in 1968.
Deze “club” heeft nooit in formele zin bestaan maar was een initiatief van badjuffrouw Els Driessen uit Venlo destijds. Zij verzamelde een aantal 15-jarigen om zich heen die dan na sluitingstijd een privilege kregen om te oefenen.Als ik me goed herinner waren dat Jan Huibers (van de elektrowinkel op de keulseweg) Peter van de kerkhof (uit de Groenstraat), Jos Ernst ( Titus Brandsmalaan) en ikzelf (peter van de Jiets uit de pater Regoutlaan). Het kan zijn dat nog meer leeftijdgenoten waren aangesloten maar dat herinner ik mij niet meer.
Peter en Jos zijn helaas veel te vroeg overleden, ik schrijf dit stukje dan ook als een bescheiden “ode” aan hen..
Wij waren natuurlijk enthousiast om mee te doen vooral ook omdat we langer in het zwembad mochten verblijven dan andere kinderen uit het dorp. Training was twee keer per week. Els verzocht ons de trainingsgspakken mee te nemen zodat een mislukte sprong of duik minder pijnlijk was. Zweefduik, anderhalve salto en “bommetje” waren de uitdagingen.
Na enkele succesvolle sprongen met de trainingspakken aan was het moment aangebroken dit te proberen zonder trainingspakken. Ik herinner me nog precies de pijnlijke klappen op het water omdat we allemaal te hard doordraaiden zonder gewicht van de trainingspakken.
Jan Huibers en Peter van de Kerkhof waren de kampioenen van de zweefduik. Volgens mij is het ook een van hen die de mooie sprong maakte die is vastgelegd op de ansichtkaart.
Vele pijnlijke confrontaties met het water vielen ons ten deel. Ik herinner mij nog een bijzonder voorval: Els had ons de techniek aangeleerd je klein te maken als de sprong minder goed uitkwam. Dat hield in: op het laatste moment knieën optrekken, ellebogen op de knieën en vuisten maken ter bescherming voor de ogen. Exact in die volgorde. Jos deed het precies andersom waardoor hij met zijn knieën beide ellebogen raakte en dus de vuisten in beweging zette en als gevolg daarvan enkele dagen met twee blauwe ogen rondliep.
Het uiteindelijke trainingsresultaat mochten we laten zien in diverse zwembaden o.m. bij de opening van zwembad Hattem in roermond (inmiddels verdwenen). De optredens als clowns waarbij alles misliep werden door de kinderen hogelijk gewaardeerd.
De “club” heeft hooguit anderhalf jaar bestaan maar de herinneringen leven voort natuurlijk.
Peter Simons en Frits Hebben
